Mikołaj Kopernik to bez wątpienia jeden z największych atronomów w historii, nie tylko Polski, ale i całego świata. Zmienił on całkowicie światopogląd ludzkości na sprawy świata, jego postrzegania, otworzył ludziom horyzonty, choć nie przyszło mu to łatwo. Z naszej perspektywy wydaje się, że dokonanie czegoś takiego było łatwe, wystarczyło wyciągnąć logiczne wnioski. Coś co dla nas jest oczywiste, ludziom kilkaset lat temu spędzało sen z powiek. Zapraszamy do zapoznania się z biografią prawdziwego geniusza, człowieka odważnego, który nie bał się wygłaszać niepopularnych w owym czasie teorii.

Zapraszamy do zapoznania się z biografią człowieka, który zatrzymał Słońce, a wprawił w ruch Ziemię.

Urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Był synem zamożnego kupca Mikołaja Kopernika oraz Barbary z domu Watzenrode. Pierwsze lata nauki pobierał w szkole parafialnej przy kościele św. Jana. W wieku 18 lat rozpoczął studia na Wydziale Sztuk Wyzwolonych w Akademii Krakowskiej, która była wówczas znana jako ośrodek studiów matematycznych, astronomicznych oraz humanistycznych.

W 1495 roku Mikołaj Kopernik przyjął niższe święcenia kapłanskie i wyjechał do Bolonii studiować prawo kanoniczne, które miałoby przysposobić go do administrowania dobrami kościelnymi oraz w Padwie prawo medyczne. W 1503 roku zdał egzamin doktorski z prawa kanonicznego w Ferrarze.

W 1510 roku osiedlił się na stałe we Flomborku, gdzie pełnił funkcje kanonika katedry. Pracował również jako lekarz a w wolnym czasie zajmował się astronomia. Jako kanonik warmiński zasiedlił nowych osadników i przygotował olsztyński zamek do obrony przed spodziewanym atakiem Krzyżaków. Napisał także traktat o sposobie bicia pieniądza pt. “Modus cudendi monetam”, który wygłosił na sejmiku pruskim aby zapobiec przetapianiu dobrej monety na gorszą, z czego ogromne korzysci czerpały nie tylko miasta ale również zakon krzyżacki.

Pełnił wiele urzędów, był posłem, kanclerzem , wizytatorem oraz administratorem kapituły. Współpracował z Bernardem Wapowskim w opracowaniu mapy Królestwa Polskiego i Litwy.

Jako pierwszy opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, który oparty był na trzech założeniach: planety biegną po torach kolistych dookoła Słońca, Ziemia jest jedną z planet oraz obraca się wokół własnej osi. Swoje odkrycia zapisał w dziele” De revolutionibus orbium coelestium “ czyli “O obrotacha sfer niebieskich”, które zostało wydrukowane w 1543 roku w Norymberdze.

Mikołaj Kopernik zmarł w 24 maja 1543 roku na wylew krwi do mózgu. Jego ciało zostało pochowane pod posadzką katedry fromborskiej.

W sierpniu 2005 roku grupa archeologów natrafiła na grób Mikołaja Kopernika.

Grób znaleziono w średniowiecznej katedrze we Fromborku. Archeolodzy są przekonani, że natrafili na miejsce pochówku wielkiego astronoma. Przy pomocy programu komputerowego odtworzono twarz astronoma. Jest łudząco podobna do portretów Kopernika malowanych za jego życia. Komputer "wykazał" bliznę nad lewym okiem, jak i potężny nos ze śladami złamania. Kopernik doznał złamania nosa w dzieciństwie.

Archeolodzy doszli do wniosku, że w chwili zgonu astronom liczył około 70 lat. Kopernik nie posiadał najbliższej rodziny. Archeolodzy poszukują grobów kuzynów Kopernika, celem porównania DNA i ustalenia 100 procentowej identyfikacji prochów.